تاریخچه مبلمان

طراحی مبلمان از ابتدای تاریخ بخشی از تجربه انسان بوده است. در آثار نقاشی و دیوار نگاره های دوران نوسنگی کشف شده در پمپئی و همچنین مجسمه ها و کاوش های اهرام ثلاثه مصر می توان شواهدی از وجود مبلمان را مشاهده کرد. در این مطلب روند کلی پیشرفت مبلمان را مشاهده خواهید کرد.مبلمان دوران نوسنگی :در حفاری های منطقه اسکارا برای در اورکنی اسکاتلند مربوط به ۳۱۰۰-۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مبلمان سنگی کشف شده است.به دلیل کمبود چوب در این منطقه افراد از سنگ برای ساخت لوازم منزل استفاده می کردند.  این لوازم شامل کمد، تخت، قفسه و نشیمن های سنگی می شود.

مبلمان مصر باستان :

شرایط آب و هوایی به شدت خشک مصر از هزاره سوم پیش از میلاد شرایط مناسبی را برای حفظ متریال های ارگانیک فراهم کرده است. به لطف این شرایط آب و هوایی مبلمان های مصر باستان کاوش شده اند.

مبلمان روم باستان :

طراحی مبلمان روم باستان به هزاره دوم پیش از میلاد باز می گردد که شامل صندلی معروف کلیسموس می شود. طراحی مبلمان این دوره نه تنها به واسطه آثار به جای مانده بلکه با توجه به تصاویر روی سفالینه های رومی قابل بررسی است. طراحی مبلمان در این دوره به شدت متاثر از طراحی مبلمان دوران مصر باستان است و دارای اشکال مستطیلی و خشن می باشند. در قرون ۴ و ۵ زمانیکه رومیان شروع به گسترش سبک خود کردند، مبلمان های آنها از حالت خشک و مربعی کم کم خارج شده و حالت منحنی شکل به خود گرفتند.

مبلمان قرون وسطی :

دوران خشک و سرد قرون وسطی روی مبلمان این دوره تاثیر گذار بوده است. مبلمان مربوط به این دوره آشکارا به لحاظ سبک قابل تشخیص است. مشخصات بارز آنها منبت های چوبی، ساختار پر تجمل و رنگ های خاکستری، بژ و سیاه است. فرم ها غالبا مربع و مستطیل بوده و در برخی جاها فرم دایره ای و انحنا کوچکی مشاهده می شود.

مبلمان رنسانس :

همانند سایر هنرها رنسانس ایتالیا در قرون ۱۴ و ۱۵ آغازگر تولد دوباره طراحی مبلمان بوده است که غالبا ملهم از سنت مصری- رومی می باشد. در قرن ۱۵ رنسانس فرهنگی مشابهی در اروپای شمالی به ویژه در هلند، بلژیک و شمال فرانسه رخ داد. این طراحی ها کاملا متفاوت از آثار قرون وسطی بوده و ویژگی آنها طراحی های تذهیب مانند و پر از نقوش گل، گیاه و پیچک است. هدف از این نوع طراحی غالبا نمایش مهارت هنرمند سازنده آن بوده است.

مبلمان ژاکوبین :

بعد از دوران رنسانس یک تغییر تدریجی به سمت سبک های ملایم تر با تزئینات کمتر در مبلمان رخ داد.  پایه های میزهای انگلیسی صاف تر و باریک تر شد و این نوع پایه جایگزین پایه های انحنا دار گشت. در کل مبلمان ها کوتاهتر و مستطیلی تر شدند. بعدها مبلمان ژاکوبین در دوران اولیور کرامول خشن تر، ساده تر و مربعی تر شد که سبک مناسب فقر نسبی آن دوران بود. اما با بازگشت رژیم سلطنتی چارلز دوم مبلمان کرولین بار دیگر پر از تزئینات شد که ویژگی آن تکیه گاه های منحنی و پیچیده و پارچه های رنگارنگ بود.در پایان این دوره تاثیر سبک ماری و ویلیام انگلیسی شروع به نمود کرد. در مقایسه با مبلمان ژاکوبین و کارولین، مبلمان های این سبک سبک تر و زیبا تر بود. پایه های انحنا دار آنها این سبک را قابل تشخیص کرده است.

مبلمان کلونیال :

در اوایل دوران مستعمراتی کلونیال در آمریکا، اکثر مبلمان ها با اولین مهاجران وارد شدند. آنها ابتدا مبلمان های سبک ژاکوبین و کارولین انگلستان را با خود همراه داشتند اما بعدها شروع به ساخت مبلمان خود با سبکی مشابه کردند. مهاجران دیگر غالبا از آلمان و فرانسه در شمال شرقی و اسپانیا در جنوب غربی نیز تاثیرات خود را به همراه داشتند و با وجود اینکه ویژگی های طراحی های آنها متمایز از سبک انگلیسی بود اما مبلمان آلمانی دارای سنتی مشابه بود. البته آّب و هوای متفاوت و چوب در دسترس متفاوتی که اسپانیایی ها در اختیار داشتند منجر به سبکی کاملا مجزا به نام سبک جنوب غربی یا میسیون شد.اولین مبلمان آمریکایی ساخته شده یک کمد کوتاه ساخته شده توسط نیکولاس دیسبرو در حدود  ۱۶۶۰ است.

مبلمان روکوکو :

در قرن هجدهم طراحی مبلمان به سرعت شروع به گسترش کرد، اگرچه برخی سبک ها متعلق به ملیت های خاص بود مانند مبلمان پالادیانیسم در بریتانیای کبیر و یا لوئیس کوئینز در فرانسه اما روکوکو و نئوکلاسیسیزم در کل اروپای غربی فراگیر بودند. در حقیقت واژه ” مبلمان قرن هجدهمی” به گستره وسیعی از سبک ها شامل ویلیام و مری، کوئین آن، جورجین، چیپندال، هپل وایت، شرایتون، آدام، ریجنسی، فدرال و دوران مربوط به لوئی ها، امپایرها و دایرکتویرهای فرانسوی اطلاق می شود.تمام مبلمان های قرن هجدهم چه آمریکایی، چه انگلیسی و چه فرانسوی یک سبک مشابه از ساخت را با وجود تمایزها عرضه می کردند که متفاوت از سبک تولید انبوه قرن نوزدهم بوده است. مبلمان قرن هجدهم عموما به عنوان عصر طلایی پیشه وران حرفه ای قلمداد می شود.

مبلمان دوران روشنگری :

قرن نوزدهم با انقلاب صنعتی شناخته می شود که باعث تغییری شگرف در جامعه شد. با افزایش جمعیت کارگر در شهرها، افزایش طبقه جدیدی از اشراف به عنوان خریداران مبلمان، و همچنین ظهور تولید انبوه و افول طراحی های منحصر به فرد و آثار ساخت دست هنرمندان ، پیشرفت تدریجی سبک های مبلمان که در قرن های گذشته صورت گرفته بود جای خود را به جهشی بزرگ یا سبک های عصر روشنگری داد.در این سبک ها شامل گوتیک احیا شده، نئوکلاسیسیزم و روکوکو احیا شده ساخت مبلمان به سبب پیشرفت تکنولوژی در طول انقلاب صنعتی ساده و ارزان شد.با توجه به تکنولوژی تولید انبوه امکان ایجاد تزئینات دوره های گذشته روی همه انواع مبلمان به سادگی فراهم شد.  نتیجه قرنی شد از مبلمان هایی که ویژگی مشترک آنها تزئینات بیش از حد به صورت پرداخت روی فلز و چوب بود.

مبلمان آرت نوو :

آرت نوو کلمه ای فرانسوی به معنای هنر نو است که در اواخر قرن نوزدهم در پاریس ظهور کرد. گفته می شود این سبک به شدت متاثر از لیتوگرافی های هنرمند اهل چک آلفونوس موشا می باشد که تصاویر تخت او با خطوط منحنی قوی، حرکتی متفاوت نسبت به  هنر آکادمیک زمان وی بود.مبلمان آرت نوو از خطوط و منحنی ها به عنوان تزئینات گرافیکی استفاده کرده و چوب های سخت و فلز برای ساخت این فرم ها استفاده می شود.

مبلمان باوهاوس :

مبلمان در قرن بیستم به واسطه گسترش متریال های در دسترس و افزایش آگاهی از تاریخچه زیبایی شاید تنوع بیشتری نسبت به همه اعصار در سبک داشته باشد. سه چهارم اول قرن بیستم سبک هایی از جمله آرت دکو، دی استایل، باهاوس، وینر ورک اشتِته و وین را به خود دیده است که همگی به میزان متفاوت در حیطه اصطلاح مدرنیست کار می کردند. مدرسه باهاوس توسط گروپیوس در ۱۹۱۹ در وایمار بنیان گذاری شد. طراحی مبلمان حاصل از باهاوس به یکی از اثرگذارترین طراحی ها در طراحی مدرن تبدیل شد.

مبلمان آرت دکو :

جنبش آرت دکو در ۱۹۲۰ در پاریس شروع شد و زیبایی، عملکرد و مدرن بودن را معرفی کرد. تقارن خطی آرت دکو مقصدی کاملا متفاوت از منحنی های ارگانیک و نامتقارن و شناور سبک پیشین خود یعنی آرت نوو بود. آرت دکو در اواخر دهه ۱۹۳۰ و اوایل ۱۹۴۰ زمانیکه نمایانگر تصویری کاذب از تجمل شد افول پیدا کرد و در نهایت با سختی های جنگ جهانی دوم پایان یافت.

مبلمان مدرن :

جریان های باهاوس و آرت دکو منجر به تولید سبک مدرن بعد از جنگ جهانی دوم شدند که از مصالح گسترش پیدا کرده در دوران جنگ شامل پلی وودهای لمینیت شده، پلاستیک و فایبرگلاس استفاده می کرد. در مبلمان مدرن طلاکاری ها وچوب های منبت کاری شده و پارچه های پر از طرح جای خود را به سادگی و فلزهای پولیش شده دادند. علاقه به مصالح و روش های جدید و نوین در این سبک منجر به ترکیبی از تکنولوژی و هنر شده است. استفاده از متریال های جدید مانند فولاد در بسیاری از فرم ها، پلای وود و پلاستیک قالب گیری شده در شکل گیری این طراحی جدید نقش داشته است. این سبک در زمان خود پیشتاز و نسبت به سبک های پیشین خود شک برانگیز بود.